Tweeduizendvijftien

Na een in mijn geval zeventien uur-lange jaarwisseling heeft wederom een nieuw jaar zich aangediend. Mijns inziens altijd weer een hoop gedoe om niks, dat hele oud en nieuw. Weken, zo niet maanden van tevoren is het al een terugkerend gespreksonderwerp: "wat gaan we met oud en nieuw eigenlijk doen?!". Feitelijk eindigt het telkens opnieuw hetzelfde. Je haalt kaarten voor een of meerdere feesten die uiteindelijk van middelmatige kwaliteit blijken. Na afloop maak je de balans op en zeg je tegen elkaar: "eigenlijk is gewoon thuis met vrienden toch wel het leukste met oud en nieuw", hiermee pogend de gezamenlijke lichte teleurstelling te verhullen.

Was het dan een en al droefenis hoor ik u denken? Neen. Het was een zeer gemoedelijk geheel met goede vrienden. De slechte muziek op het feestje in het volkshotel tijdens de daadwerkelijke jaarwisseling slaagde er niet in de vreugde van het goede gezelschap waarin ik me begaf te overmeesteren. Ook het uitzicht over het vuurwerk boven de Amsterdamse binnenstad vanaf de zevende verdieping van het volkshotel was fenomenaal. Zeventien uur lang non stop feesten was wellicht overigens iets dat meer bij kersverse twintigers past dan bij kersverse dertigers, het mag gezegd worden.

Bij een stuk over nieuwjaar en het nieuwe jaar ontkom je er welhaast niet aan het onderwerp (al dan niet) goede voornemens aan te snijden. Welnu; goede voornemens voor de eerste januari van een nieuw jaar vind ik één van de meest nutteloze tijdsbestedingen die er ooit bedacht zijn. Welke schlemiel heeft dat überhaupt bedacht?! Het is, en dat zeg ik als volleerd en zeer ervaren uitstelproffesional, de ultieme vorm van uitstellen. Als je ècht wilt afvallen waarom begint dat dan per 1 januari en niet per 13 september? Als je ècht wilt stoppen met roken waarom gooi je dan niet je sigaretten weg op 24 mei? Als je ècht meer wilt sporten waarom koop je dan niet eens, bijvoorbeeld, in oktober hardloopschoenen? De meeste van deze voornemens sneuvelen volgens mij ook al zo'n beetje rond 8 januari.

Maar goed. Een nieuw jaar. Nieuwe rondes, nieuwe prijzen om er maar eens een cliché tegenaan te gooien. Aan de clichématige voornemens doe ik dan misschien niet mee, ook ik ontkom er niet aan om bij de jaarwisseling te mijmeren over wat er geweest is en wat er al dan niet gaat komen in dit kakelverse jaar dat voor ons ligt. Wat is dat in mijn geval? Ik heb geen flauw idee. Ik heb geen flauw idee en dat is eigenlijk best een mooi iets. Dit jaar is de spreekwoordelijke schone lei. Alles ligt open. De mogelijkheden zijn eindeloos. Wat ik wil? Weet ik ook niet, ga ik over nadenken en kom ik ongetwijfeld nog op terug. Wat ik wèl weet is dat alle ingrediënten om er een weergaloos jaar van te maken aanwezig zijn. Zo woon ik in één van de mooiste steden ter wereld omringd met al even zo mooie mensen, weet ik zeker dat er in dit jaar minstens net zoveel gelachen gaat worden als in het jaar dat achter me ligt en ben ik gezond. Meer heeft een mens ècht niet nodig.

Ik sluit af met een even geinig als nutteloos weetje over het jaar 2015: 21 oktober van dit jaar is de datum dat Marty McFly in de tweede back to the future-film vanuit 1985 in de toekomst landt. We hebben dus nog even ruim 10 maanden om met vliegende auto's op de proppen te komen. Ik wacht in ieder geval met gepaste spanning af.

Gelukkig nieuwjaar allen!